- бозбас
- зат. жерг.Бозбала.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
бозбас — 1 (Алм., Шел.) бозбала, жастық. Бұрын оқып едім, б о з б а с т ы қ п е н тастап кеттім (Алм., Шел.) 2 (Шымк., Түркіс.) шабарман. Мұны естіп б о з б а с т а р, алып келді баланы (Шымк., Түркіс.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бозбасша — үст. Бозбас балаша, бозбас бала тәрізді. Күні кеше аюотының асылынан дәм татқан Мәкеңнің б о з б а с ш а жынданғанына кемпірі куә! (Т. Әлімқұлов, Сырлы наз, 115) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі